#1 Δύσκολος καιρός..
Δύσκολος καιρός..Ακούς συνέχεια τους γύρω να στο λένε συνεχώς με στόχο να διώξουν κάθε ελπίδα που μπορεί να γεννηθεί στο μυαλό σου.Η ζωή μας επηρεάζεται από ότι μας συμβαίνει αλλα κυρίως επηρεάζεται από το πως αντιδράμε σε ότι μας συμβαίνει..Εξάλλου το να σου συμβαίνουν πράγματα τα οποία δεν επιθυμείς μερικές φορές είναι και καλό θα πώ εγω κι ας με κοιτάξουν πολλοί γεμάτο απορία λές και τους είπα τον γρίφο του αιώνα..Μερικοί όμως είναι πιο ζωντανοί..Θυμώνουν με όλα αυτά που συμβαίνουν..Ο θυμός είναι ένα σημάδι οτι είσαι ζωντανός..Ποιός μπορεί να το αμφισβητήσει..Κάτι είναι και αυτό και μάλιστα κάτι καλό..Το άσχημο είναι να είμαστε σκληροί και κακοί με τους άλλους..Προβλήματα πολλά και ποικιλόμορφα για όλους..Τουλάχιστον δεν νιώθεις μοναξιά στην ατυχία που νομίζεις ότι σε «δέρνει».. Τα προβλήματα πάντως αν το καλοσκεφτούμε το μόνο που μπορούν να μας δώσουν είναι εμπειρίες..Ανεξαρτήτως όμως των δυσκολιών η ζωή συνεχίζεται..Κι όπως έγραψε και ο Αλέξανδρος Αλεξάνδρου (Θόδωρος Ποάλλας) : Μ΄ένα ταξίδι στο μυαλό τα έριξα όλα στο βυθό και βγήκα στον αιώνα..Δύσκολος καιρός…Θα συμφωνήσω…!
Δύσκολος καιρός
ο γρίφος του αιώνα
ζωντάνια ο θυμός
στης μοναξιάς το χρώμα
#2 Ο χρόνος…
Ο χρόνος του καθενός ένας αιώνας.Στο λεξικό στην λέξη αιώνας υπάρχει η εξής ερμηνεία «μια εποχή που χαρακτηρίζεται από ένα σπουδαίο ιστορικό γεγονός ή από μια προσωπικότητα.» Κι αν δεν είναι η ζωή του ανθρώπου ένα σπουδαίο ιστορικό γεγονός τότε τι είναι..? Ο χρόνος λοιπόν δεν υπάρχει ενσαρκώνεται από το σώμα του καθενός.Κάποιοι πιστεύουν ότι δεν υπάρχει χρόνος.Τέρμα η διδασκαλία σου λένε τα μάθαμε όλα νεράκι και τώρα προσπαθούν να τα ξεχάσουν και να τα μάθουν ξανά από την αρχή πώς ζεί ο άνθρωπος.Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι αξίζουν τον σεβασμό μας.Ο χρόνος δεν καθορίζει τίποτα στην ζωή τους.Επιλέγουν ανεξαρτήτως της ηλικίας τους να κάνουν το ακατόρθωτο και τις περισσότερες φορές το πετυχαίνουν.Είναι αυτοί που πιστεύουν ότι και τα βουνά αλλάζουν θέση.Κι όμως αν το καλοσκεφτείς αλλάζουν.Καθώς γυρίζει η γή αυτό συμβαίνει.Απλά το μυαλό πολλών δεν σκέφτεται έτσι.Εξετάζει την επιφάνεια και χάνει την ουσία.Ο χρόνος είναι αμέτοχος σε ότι κάνουν.Το θέλουν και το κάνουν.Ότι κι αν είναι αυτό. Φτίαχνουν το μέλλον με ότι χτίζουν με το μυαλό τους.Αυτοί οι άνθρωποι έχουν μια καρδιά και την προσέχουν.Τίποτα άλλο δεν έχουν.Με αυτή υπολογίζουν τι μπορούν,όχι με την ηλικία τους.Δεν φοβούνται να χάσουν.Και τι να χάσεις δηλαδή? Το μόνο που πρέπει να φοβάται κανείς μην χάσει είναι ο εαυτός του.Κι αυτός είναι ο μόνος που δεν μπορείς να χάσεις ποτέ.Αυτοί όλοι είναι πρόσωπα,ιστορικά πρόσωπα με ανθρώπινη υπόσταση.Όλοι αυτοί ζούν και προσπαθούν για κάτι που δεν τους ανήκει ακόμη.Κι όμως τους ανήκει.Γιατί όπως κάποτε είπε ο Λειβαδίτης : «Όλα όσα δεν ζήσαμε αυτά μας ανήκουν.» Ποιός χρόνος? ΕΓΩ! Αυτή είναι η σωστή απάντηση..
Σπουδαία ζωή...
μου δείχνεις ξανά
να χτίζω το μέλλον
να σκάβω βουνά
#3 Άνρωποι τυφλοί…
Άνθρωποι τυφλοί.Άνθρωποι που δεν έψαξαν να βρουν την αλήθεια τους στον χρόνο.Έμαθαν να έχουν κλειστά τα μάτια κι ας λένε ότι φοβούνται το σκοτάδι.Εκεί ζούν και νιώθουν ασφαλείς.Δεν γνωρίζουν όμως οτι μονάχα εκεί μπορεί κανείς να βρεί τον εαυτό του. Περιπλανιούνται χωρίς σκοπό.Πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν κατάφερναν να δούν στο σκοτάδι.Μένουν τυφλοί μπροστά στον καθρέφτη τους.Πόσο δυστυχισμένοι και ταλαιπωρημένοι όσοι πιστευούν οτι στο φώς θα αγγίξουν την ψυχή τους.Στο φώς θα σε βρούν και θα αγγίξουν την ψυχή σου οι άλλοι και εσύ την δική τους.Κανόνας της ζωής που δεν αλλάζει.Η ζωή είναι αυστηρή και δεν δέχεται αλλαγές.Ο κανόνας είναι κανόνας λέει και χτυπά το χέρι δυνατά.Πρέπει να προσαρμοστείς με τα δικά της γιατί δεν θα βγείς απο εκείνη ζωντανός.Να αγαπάς και τα δύο σου λέει.Το σκοτάδι και το φώς δεν μπορείς να πείς οτι διαφέρουν πολύ,αφού και στις δύο περιπτώσεις το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.Ανακαλύπτουμε τους εαυτούς μας…!
Δεν βλέπω αλήθειες
δεν είμαι ασφαλής
στο φως θα με βρεις
αν αλλάξεις συνήθειες
#4 Ένστικτο για ζωή…
Ένστικτο για ζωή..Όλοι το έχουμε μέσα μας αλλά ο θάνατος στον τόπο τούτο ειναι σίγουρος..Δεν μιλάω για τον βιολογικό θάνατο αλλά για έναν αλλιώτικο θάνατο που σκοτώνει το μυαλό..Τί κι αν προσπαθείς να στήσεις την ζωή σου?Αυτό το έχουν αναλάβει ειδικοί εγκέφαλοι..Και γι΄αυτή τους την δουλειά η πολιτεία τους αντάμειψε καλά..Μέχρι και δεξί της χέρι τους έκανε..Ότι αποφασίζουν ότι κάνουν τούτο το είπαν ζωή..Υπάρχουν πολλοί όμως που αντιστέκονται ακόμη,που η αγανάκτηση αλλά και ο φόβος υπάρχει μέσα τους σαν σαράκι και τους τρώει..Αλλά κι όλοι αυτοι που?πως?να ανασυνταχτούν?Όλοι αυτοι λοιπόν πεθαίνουν ζωντανοί..Ούτε τόση δα ελπίδα δε τους δίνεται να κρατηθούν στον τόπο τους..Κι αυτή η μιζέρια που διαλύει κάθε ίχνος ανθρώπινης αξιοπρέπειας ζει παντού..Ο ξεριζωμος έγινε η σωτηρία μας..Τι κι αν βγαίνουν καινούργιοι στο προσκήνιο?Εγώ βλέπωντάς τους μια φράση μου έρχεται στο μυαλό : <<Το μήλο κάτω απο τη μηλιά θα πέσει..>>Αισθάνομαι μετέωρη ανάμεσα στο χτές και το σήμερα..Δεν ξέρω τι είναι αυτό που άλλαξε την ζωή μας χωρίς την δική μας θέληση αλλά προστάζει την ύπαρξη μας..Τι κι αν προσπαθουν να μας τα πάρουν όλα..Να μας κάνουν λιώμα..Εμείς πρεπει να γίνουμε πέτρα..Το μόνο σίγουρο είναι ότι πέρασα πολύ κοντά στην αλήθεια ζώντας όλα αυτά..Τίποτα δεν έρχεται όπως το θέλουμε..Μας είπαν όχι και δεν άφησαν περιθώριο για κάτι άλλο..Κάτι μέσα μου όμως ζει..Αυτή η αισιοδοξία,η αγορασμένη αισιοδοξία με ένα ψεύτικο χαμόγελο για έναν ήσυχο ύπνο..Τι είναι αισιοδοξία?Ακόμη κι ότι μπορεί σε λίγο να μην μας ξαφνιάζει τίποτα..Σε αυτή τη χώρα οι νύχτες είναι μεγάλες..τον χρειαζόμαστε τον ήσυχο ύπνο..
Ήσυχος ύπνος, ξεριζωμός
αυτή η μιζέρια, με ρίχνει απ’τις σκάλες
Ήσυχος ύπνος, ο πόθος κρυφός
Κοιτάζω τ’αστέρια, οι νύχτες μεγάλες
Δύσκολος καιρός..Ακούς συνέχεια τους γύρω να στο λένε συνεχώς με στόχο να διώξουν κάθε ελπίδα που μπορεί να γεννηθεί στο μυαλό σου.Η ζωή μας επηρεάζεται από ότι μας συμβαίνει αλλα κυρίως επηρεάζεται από το πως αντιδράμε σε ότι μας συμβαίνει..Εξάλλου το να σου συμβαίνουν πράγματα τα οποία δεν επιθυμείς μερικές φορές είναι και καλό θα πώ εγω κι ας με κοιτάξουν πολλοί γεμάτο απορία λές και τους είπα τον γρίφο του αιώνα..Μερικοί όμως είναι πιο ζωντανοί..Θυμώνουν με όλα αυτά που συμβαίνουν..Ο θυμός είναι ένα σημάδι οτι είσαι ζωντανός..Ποιός μπορεί να το αμφισβητήσει..Κάτι είναι και αυτό και μάλιστα κάτι καλό..Το άσχημο είναι να είμαστε σκληροί και κακοί με τους άλλους..Προβλήματα πολλά και ποικιλόμορφα για όλους..Τουλάχιστον δεν νιώθεις μοναξιά στην ατυχία που νομίζεις ότι σε «δέρνει».. Τα προβλήματα πάντως αν το καλοσκεφτούμε το μόνο που μπορούν να μας δώσουν είναι εμπειρίες..Ανεξαρτήτως όμως των δυσκολιών η ζωή συνεχίζεται..Κι όπως έγραψε και ο Αλέξανδρος Αλεξάνδρου (Θόδωρος Ποάλλας) : Μ΄ένα ταξίδι στο μυαλό τα έριξα όλα στο βυθό και βγήκα στον αιώνα..Δύσκολος καιρός…Θα συμφωνήσω…!
Δύσκολος καιρός
ο γρίφος του αιώνα
ζωντάνια ο θυμός
στης μοναξιάς το χρώμα
#2 Ο χρόνος…
Ο χρόνος του καθενός ένας αιώνας.Στο λεξικό στην λέξη αιώνας υπάρχει η εξής ερμηνεία «μια εποχή που χαρακτηρίζεται από ένα σπουδαίο ιστορικό γεγονός ή από μια προσωπικότητα.» Κι αν δεν είναι η ζωή του ανθρώπου ένα σπουδαίο ιστορικό γεγονός τότε τι είναι..? Ο χρόνος λοιπόν δεν υπάρχει ενσαρκώνεται από το σώμα του καθενός.Κάποιοι πιστεύουν ότι δεν υπάρχει χρόνος.Τέρμα η διδασκαλία σου λένε τα μάθαμε όλα νεράκι και τώρα προσπαθούν να τα ξεχάσουν και να τα μάθουν ξανά από την αρχή πώς ζεί ο άνθρωπος.Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι αξίζουν τον σεβασμό μας.Ο χρόνος δεν καθορίζει τίποτα στην ζωή τους.Επιλέγουν ανεξαρτήτως της ηλικίας τους να κάνουν το ακατόρθωτο και τις περισσότερες φορές το πετυχαίνουν.Είναι αυτοί που πιστεύουν ότι και τα βουνά αλλάζουν θέση.Κι όμως αν το καλοσκεφτείς αλλάζουν.Καθώς γυρίζει η γή αυτό συμβαίνει.Απλά το μυαλό πολλών δεν σκέφτεται έτσι.Εξετάζει την επιφάνεια και χάνει την ουσία.Ο χρόνος είναι αμέτοχος σε ότι κάνουν.Το θέλουν και το κάνουν.Ότι κι αν είναι αυτό. Φτίαχνουν το μέλλον με ότι χτίζουν με το μυαλό τους.Αυτοί οι άνθρωποι έχουν μια καρδιά και την προσέχουν.Τίποτα άλλο δεν έχουν.Με αυτή υπολογίζουν τι μπορούν,όχι με την ηλικία τους.Δεν φοβούνται να χάσουν.Και τι να χάσεις δηλαδή? Το μόνο που πρέπει να φοβάται κανείς μην χάσει είναι ο εαυτός του.Κι αυτός είναι ο μόνος που δεν μπορείς να χάσεις ποτέ.Αυτοί όλοι είναι πρόσωπα,ιστορικά πρόσωπα με ανθρώπινη υπόσταση.Όλοι αυτοί ζούν και προσπαθούν για κάτι που δεν τους ανήκει ακόμη.Κι όμως τους ανήκει.Γιατί όπως κάποτε είπε ο Λειβαδίτης : «Όλα όσα δεν ζήσαμε αυτά μας ανήκουν.» Ποιός χρόνος? ΕΓΩ! Αυτή είναι η σωστή απάντηση..
Σπουδαία ζωή...
μου δείχνεις ξανά
να χτίζω το μέλλον
να σκάβω βουνά
#3 Άνρωποι τυφλοί…
Άνθρωποι τυφλοί.Άνθρωποι που δεν έψαξαν να βρουν την αλήθεια τους στον χρόνο.Έμαθαν να έχουν κλειστά τα μάτια κι ας λένε ότι φοβούνται το σκοτάδι.Εκεί ζούν και νιώθουν ασφαλείς.Δεν γνωρίζουν όμως οτι μονάχα εκεί μπορεί κανείς να βρεί τον εαυτό του. Περιπλανιούνται χωρίς σκοπό.Πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν κατάφερναν να δούν στο σκοτάδι.Μένουν τυφλοί μπροστά στον καθρέφτη τους.Πόσο δυστυχισμένοι και ταλαιπωρημένοι όσοι πιστευούν οτι στο φώς θα αγγίξουν την ψυχή τους.Στο φώς θα σε βρούν και θα αγγίξουν την ψυχή σου οι άλλοι και εσύ την δική τους.Κανόνας της ζωής που δεν αλλάζει.Η ζωή είναι αυστηρή και δεν δέχεται αλλαγές.Ο κανόνας είναι κανόνας λέει και χτυπά το χέρι δυνατά.Πρέπει να προσαρμοστείς με τα δικά της γιατί δεν θα βγείς απο εκείνη ζωντανός.Να αγαπάς και τα δύο σου λέει.Το σκοτάδι και το φώς δεν μπορείς να πείς οτι διαφέρουν πολύ,αφού και στις δύο περιπτώσεις το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.Ανακαλύπτουμε τους εαυτούς μας…!
Δεν βλέπω αλήθειες
δεν είμαι ασφαλής
στο φως θα με βρεις
αν αλλάξεις συνήθειες
#4 Ένστικτο για ζωή…
Ένστικτο για ζωή..Όλοι το έχουμε μέσα μας αλλά ο θάνατος στον τόπο τούτο ειναι σίγουρος..Δεν μιλάω για τον βιολογικό θάνατο αλλά για έναν αλλιώτικο θάνατο που σκοτώνει το μυαλό..Τί κι αν προσπαθείς να στήσεις την ζωή σου?Αυτό το έχουν αναλάβει ειδικοί εγκέφαλοι..Και γι΄αυτή τους την δουλειά η πολιτεία τους αντάμειψε καλά..Μέχρι και δεξί της χέρι τους έκανε..Ότι αποφασίζουν ότι κάνουν τούτο το είπαν ζωή..Υπάρχουν πολλοί όμως που αντιστέκονται ακόμη,που η αγανάκτηση αλλά και ο φόβος υπάρχει μέσα τους σαν σαράκι και τους τρώει..Αλλά κι όλοι αυτοι που?πως?να ανασυνταχτούν?Όλοι αυτοι λοιπόν πεθαίνουν ζωντανοί..Ούτε τόση δα ελπίδα δε τους δίνεται να κρατηθούν στον τόπο τους..Κι αυτή η μιζέρια που διαλύει κάθε ίχνος ανθρώπινης αξιοπρέπειας ζει παντού..Ο ξεριζωμος έγινε η σωτηρία μας..Τι κι αν βγαίνουν καινούργιοι στο προσκήνιο?Εγώ βλέπωντάς τους μια φράση μου έρχεται στο μυαλό : <<Το μήλο κάτω απο τη μηλιά θα πέσει..>>Αισθάνομαι μετέωρη ανάμεσα στο χτές και το σήμερα..Δεν ξέρω τι είναι αυτό που άλλαξε την ζωή μας χωρίς την δική μας θέληση αλλά προστάζει την ύπαρξη μας..Τι κι αν προσπαθουν να μας τα πάρουν όλα..Να μας κάνουν λιώμα..Εμείς πρεπει να γίνουμε πέτρα..Το μόνο σίγουρο είναι ότι πέρασα πολύ κοντά στην αλήθεια ζώντας όλα αυτά..Τίποτα δεν έρχεται όπως το θέλουμε..Μας είπαν όχι και δεν άφησαν περιθώριο για κάτι άλλο..Κάτι μέσα μου όμως ζει..Αυτή η αισιοδοξία,η αγορασμένη αισιοδοξία με ένα ψεύτικο χαμόγελο για έναν ήσυχο ύπνο..Τι είναι αισιοδοξία?Ακόμη κι ότι μπορεί σε λίγο να μην μας ξαφνιάζει τίποτα..Σε αυτή τη χώρα οι νύχτες είναι μεγάλες..τον χρειαζόμαστε τον ήσυχο ύπνο..
Ήσυχος ύπνος, ξεριζωμός
αυτή η μιζέρια, με ρίχνει απ’τις σκάλες
Ήσυχος ύπνος, ο πόθος κρυφός
Κοιτάζω τ’αστέρια, οι νύχτες μεγάλες